113روز

حالم نمیدونم خوبه یا ن خوبم نباشه بدرک مگه مهمهواسه کی؟ زندگیم همش یه قصه ست  قصه ای که خودم شروعش کردم ولی الان نمیتونم تمومش کنم میخواستم نقش اول داستان زندگیم باشم  یه نقش خوب . عالی. ولی شدم نقش اول تاریک داستان نقشی که شخصیتشو گم کرده نمیتونه حرفاشو بزنه بهترین لحظه های زندگیشو نابود کرده با دستای خودش از وقتایی که میشد خاطره بسازه ( خاطره های خوب) غم . درد . رنج ساخته ولی مهم نیست  دیگه گذشته هر جور بوده دیگه برنمیگرده زمان افسوس تنها جایی که حالم خوبه همون 6یا8 ساعت مدرسس کنار دوستام . باز برمیگردم خونه باز همون حرفا . همون سرتکون دادنا متین!!!! فقط با فکر کردن درموردش یه علامت سوال بزرگ تو ذهنم ایجاد میشه دیگه ارتباطمو برا همیشه باهاش قطع میکنم . سخته . به درک که سخته تقصیر خودته دختره نفهم  خودت کردی که لعنت برخودت باد تهمینه بد کردی با خودت تو کجا و شکستن کجا دیدی چی به سرت اومد چقد بت گفتن زندگیتو خراب نکن ولی به حرف کی گوش کردی بسه دیگه  اه !! حرف زدن با  عقل  الان فایده ای نداره خودم باید وضعمو سامان بدم وگرنه از چرخه ی روزگار جا میمونم درسام به یه وضعیتی ریدمان شدن  که تصورش برام خیلی سخته اگه حد اقل بخوام خودمو به خودم ثابت کنم  باید از یه جایی شروع کنم بسه دیگه علافی از همین امروز شروع مینم متین  خوب بودی ولی واسه خودت دیگه نمیزارم عذابم بدی ( فعلا تو تعطیل) خانواده 113روز...ادامه مطلب

میخوام بعد از 113روز بنویسم از زندگیم که کجا بودو به کجا رسید  از آیندم ک ته نداره از روزگار که زیادی بر وفق مراده از حرفایی که هیچ وقت فکر نمیکردم بشنوم از بیمحلی  هاو خیلی چیزا دیگه...  از روزایی که بی برنامه میگذرن از زندگی که برای ادامه دادانش هی 113روز...ادامه مطلب